Πέμπτη, Μαρτίου 06, 2008

Μία ιστορία

Μία ιστορία

Το 1438, λίγα χρόνια πριν την Άλωση, όταν το Βυζάντιο ήταν αδύναμο (από το 1204 και μετά), ο Πάπας προσπάθησε να βρει ευκαιρία να υποτάξει (επιτέλους!) τους ανυπότακτους Ορθοδόξους, μετά από το 1054 του Σχίσματος. Κάλεσε λοιπόν στη Φεράρα ΟΛΟΥΣ τους Ορθόδοξους Μητροπολίτες, μαζί με τον Αυτοκράτορα. Υπεγράφη η περιβόητη Ένωση των Εκκλησιών. Και ρωτά ο Πάπας τους δικούς του

- Υπέγραψαν;
- Μάλιστα ναι
- Υπέγραψαν όλοι;
- Μάλιστα, όλοι.
- Υπέγραψε και ο Μάρκος ο Ευγενικός;
- Όχι, ο Μάρκος δεν υπέγραψε. Αλλά ΟΛΟΙ οι άλλοι υπέγραψαν!
- Αφού δεν υπέγραψε ο Μάρκος, τίποτα δεν κάναμε…

Ακόμα δεν έχουν βρει τη φωνή τους, όσοι έμειναν άφωνοι εκείνη τη στιγμή

Άντε γεια...

Από σεβασμό σε αυτόν που το βρήκε πρώτος, το πρωτοέγραψα εκεί

Τώρα το πιάσατε όλοι τι σήμαινε αυτό;

7 σχόλια:

Eurytan είπε...

Ωραία σύγκριση. Δηλαδή οι εθελόδουλοι τύπου Ευγενικού και Σχολάριου τώρα δείχνουν το δρόμο της...αντίστασης; Όπως βοήθησαν στην αντίσταση κατά των Τούρκων;

Ανώνυμος είπε...

Αμφιβάλλεις;

Ανώνυμος είπε...

http://mpikanstinpoli.blogspot.com/

ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ

Ανώνυμος είπε...

Μάρκο, λέει την αλήθεια ο Eurytan;

Ανώνυμος είπε...

Ποια αλήθεια να λέει; Όχι βέβαια. Ο Μάρκος ο Ευγενικός και το πνευματικό του παιδί, ο Σχολάριος Γεννάδιος, πρωτοστάτησαν στον αγώνα κατά της Ένωσης των Εκκλησιών, δηλαδή στον αγώνα κατά του Πάπα.

Ο Μάρκος πέθανε το 1444 (9 χρόνια πριν την Άλωση) και τον όρισε διάδοχό του ως ηγέτης των Ανθενωτικών. Μάλιστα, η στάση του στη Φερράρα το 1439 αμφισβητείται. Οι Καθολικοί λένε ότι ήταν τότε Ενωτικός! Άλλοι λένε ότι υπήρχαν δύο «Σχολάριοι» στη Σύνοδο. Είτε έτσι, είτε αλλιώς, μέχρι το 1444 δεν υπάρχει καμία μαρτυρία για τη θέση του. Αλλά μετά το 1444, μετά την παράκληση του Μάρκου, ανέλαβε τον αγώνα των Ανθενωτικών. (Η Ένωση είχε ήδη υπογραφτεί, χωρίς το Μάρκο όπως είπα στο ποστ). Από το 1444 ως το 1450 συνέχισε να έχει θέσεις Θεολόγου δίπλα σε δύο Πατριάρχες. Το 1450 βλέποντας ότι ο αγώνας του δεν ευοδωνόταν, πήγε να μονάσει και κλείστηκε σε μοναστήρι. Κλήθηκε το 1452 από τον Παλαιολόγο να απαντήσει και πάλι σε αποστολή του Πάπα για την Ένωση, αλλά όταν αποφασίστηκε να γίνει συλλειτουργία με εκπρόσωπο του Πάπα (Ρώσος και πρώην Ορθόδοξος παρακαλώ!!), ο Σχολάριος τα πήρε και τοιχοκόλησε εγγράφως τις διαφωνίες του και κλείστηκε στο μοναστήρι από το Δεκέμβριο του 1452 μέχρι την άλωση το Μάϊο του 1453.

1-2 μέρες μετά την Άλωση, τον πήραν οι Οθωμανοί από το μοναστήρι και τον έστειλαν σε φυλακή στην Αδριανούπολη. Έμεινε στη φυλακή αρκετούς μήνες. Μόλις ησύχασαν τα πράγματα, αφέθηκε ελεύθερος και η Σύνοδος τον εξέλεξε Πατριάρχη (Ιανουάριος 1454). Έμεινε δυόμιση χρόνια Πατριάρχης, μέχρι το 1456 και έθεσε τις βάσεις για να αποτελεί το Οικουμενικό Πατριαρχείο τη συνέχεια του Πατριαρχείου που από το Μάϊο του 1453 είχε πάψει να υφίσταται.

Τώρα, δωδεκαθεϊστές εθνικιστές, γνωστοί για τα αντι-Χριστιανικά τους αισθήματα ισχυρίζονται ότι επειδή ήταν ο πρώτος Πατριάρχης μετά την Άλωση, θα πρέπει υποχρεωτικά να υπάρχει κάποια συνομωσία από πίσω, να πρόδωσε, να έκανε, να έρανε, να ξέρω γω τι φαντάζονται στις ονειρώξεις τους.

Τα παραπάνω που σου είπα εγώ, επιβεβαίωσέ τα σε όποια εγκυκλοπαίδεια, σε όποιο βιβλίο θέλεις. Μην ακούς ό,τι σου λέει ο καθένας (ούτε κι εμένα). Ψάξτα μόνος σου! Διπλοτσέκαρε όμως και τις πηγές σου.

(Μάρκος ασύνδετος)

Ανώνυμος είπε...

Μάρκο, με καλύπτεις απόλυτα.
Τώρα πρέπει ο Eurytan να μας δώσει τις πηγές του και την δική του άποψη, ώστε να βγάλουμε συμπέρασμα μέσα από τον διάλογο.

Ανώνυμος είπε...

@ Eurytan

>Δηλαδή οι εθελόδουλοι τύπου Ευγενικού και Σχολάριου τώρα δείχνουν το δρόμο της...αντίστασης;<

Εύκολα αμολά κανείς μαλακίες, αλλά δύσκολα τις στηρίζει. Κατά διαβόλου πάνε οι δικηγόροι.. :)