Το γεγονός είναι ένα: Έχουμε από σήμερα αρχιεπίσκοπο που υποστήριξε λυσσαλέα το μέγκα, ο τσίμας, η παπουτσάκη και ο τσιόρδας της ελευθεροτυπίας (με γκεμπελικά στρατευμένα δημοσιεύματα, δίπλα στον ανένδοτο που παραλλήλως καταβάλλουνε εναντίον των Αγιορίτικων περιουσιακών διεκδικήσεων αυτή την περίοδο) και ο σωμερίτης -οπότε αν ισχύει το 'δείξε μου τους φίλους σου να σου πώ ποιός είσαι', πολύ φοβάμαι ότι δεν θα ευαρεστιθούμε ανακαλύπτοντας το πραγματικό πρόσωπο του νέου αρχιεπισκόπου..
Αρχιεπίσκοπο που το 2000, όταν η Εκκλησία δέχτηκε τη μεγαλύτερη επίθεση από την πολιτεία από εποχής Βαυαροκρατίας, έκατσε στη γωνία με τις πικρίες του και αρνήθηκε να συστρατευθεί στην προσπάθεια αναχαίτισης της απο-ιεροποίησης της χώρας και αντίστασης που κατέβαλλε το σώμα της Εκκλησίας υπό τον τότε Αρχιεπίσκοπο (αλήθεια γιατί την δεκαετία του 80, στην άμυνα της Εκκλησίας στον νόμο Τρίτση δεν έκανε το ίδιο?), και πήρε σαφώς τη θέση των τότε κυβερνώντων (προφανώς γι’αυτό και έσπευσε πριν φτάσει ο ίδιος ο νέο-εκλεγείς από την Μητρόπολη στην Αρχιεπισκοπή να του στείλει συγχαρητήριο τηλεγράφημα ο Γιώργος Παπανδρέου). Από τις 80 μητροπόλεις, μόνο τρεις -η δική του, η Ζάκυνθος και τα Γιάννενα (για τους επισκόπους στις δύο τελευταίες περιτεύει ο οποιοσδήποτε σχολιασμός)- αρνήθηκαν να συμμετέχουν στην προσπάθεια, και ο Ιερώνυμος έκατσε στη γωνία και κοίταζε εκ του μακρώθεν το πλήρωμα να αγωνίζεται για κάτι που εκείνο θεωρούσε αρκετά σημαντικό για να βγεί στους δρόμους -αλλά αυτός όχι. Και καθόταν παρέα με τον κολητό του τον Ζακύνθου, ο οποίος μας έλεγε να χρησιμοποιήσουμε τις υπογραφές μας για 'προσάναμα'. (Σημ: για όποιον ακόμα αμφιβάλει για τον αντικληρικαλιστικό και αντι-εκκλησιαστικό χαρακτήρα της κίνησης της τότε κυβέρνησης με της ταυτότητες, ας ανατρέξει στο κατοπινό βιβλίο του κυρίου Σημίτη, όπου ομολογούνται απερίφραστα τα κίνητρά της συγκεκριμένης πολιτικής).
Έχουμε Αρχιεπίσκοπο, τέλος, που σε κάθε ευκαιρία τα τελευταία 8 χρόνια -και πάλι εν αντιθέσει με τις παλαιότερες θέσεις του πριν το 98- συνηγορεί με την σκληρά αντικληρικαλιστική αριστερά για "έστω κάποιου είδους διαχωρισμό" Εκκλησίας-κράτους. Συναινεί δηλαδή, στον αντιχριστοδουλισμό του απάνω, με την από χρόνια διακαή επιθυμία των διεθνιστών της εκσυγχρονιστικής αριστεράς, να απογαλακτιστεί ο δημόσιος βίος στην Ελλάδα από οτιδήποτε θυμίζει την ειδική του σχέση με την Εκκλησία, και από την υπόμνηση του 'ιερού της πόλεως' -που υπήρξε διαχρονικά η αιτιώδης αρχή του κοινωνικής συγκρότησης και συνοχής στον ελληνικό πολιτισμό-, και την εν γένει θεσμική παρουσία της Εκκλησίας μας σε αυτόν.
Μήπως, -λέω μήπως-, η λυσσαλέα αυτή υποστήριξη που απολάμβανε από όλο αυτό το ευρύτερο εκδοτικο-ιδεολογικό σύστημα και τις 'ναυαρχίδες' της αντικληρικαλιστικής αριστεράς στον τύπο ('έλαμπαν' στο μέγκα σήμερα), συνεπάγεται και εξηγείται από τυχόν προγραμματικές του 'υποσχέσεις' προς το εν λόγω κατεστημένο στα θέματα αυτά?
Ο χρόνος θα δείξει -και αυτά, και άλλα σ'ότι αφορά το στίγμα του νέου αρχιεπισκόπου. Προς το παρόν -και παρά τις δηλώσεις που με πολύ προσπάθεια έκανε για την 'συνέχιση του έργου του Χριστοδούλου' και τους εναγκαλισμούς του με τα πνευματικά παιδιά του προκατόχου του-, μας μένει η ευχή που 'ξέφυγε' από τον πρωτοπαλίκαρό του τον Μητροπολίτη Ζακύνθου χτες, ο οποίος αναφερόμενος με πάσα σιγουριά -προφανώς κάτι ήξερε- στις εκλογές σήμερα, είπε στους δημοσιογράφους 'Καλή Ανάσταση'!
Το σχόλιο και η ανάρτηση
Αναρτήσεις
13 σχόλια:
Eftixos re Marko pou den pires 8esi!!!!! skepsou k na epernes!!!! Den nomizo oti ine etsi opos ta lei to ar8ro oxi oti gnorizo ala apo enstikto k pou parakolou8o ton telefteo kero to 8ema. K o Spartis simpathis den nomizo oti kanenas apo tous 2 aftous ine an8ropi psilon tonon i alon paraforon tonon.Alla as perimenoume, aloste i axioprepia pou kratise stis katigories tosa xronia ine digma kalou xaraktira, xristianikou k oxi kosmikou/politikou. As elpisoume oti den 8a mas diapsefsi....
Pantos k stous 2 kani kako k o zakin8ou k o Aigialias pou ine fonaklades,oxi semni k poly sta politics
ΝΑ ΚΑΙ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΑΠΟΨΗ
Θέια Δίκη
Έπειτα από αρκετές ημέρες αναμονής και παρασκηνιακών ενεργειών, επιτέλους έχουμε νέο Αρχιεπίσκοπο. Ο από Θηβών και Λεβαδείας αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, ανέρχεται στον θρόνο με καθυστέρηση δέκα ετών. Σε αντίθεση με τον έτερο συνυποψήφιο Θεσσαλονίκης Άνθιμο, ο νυν Μακαριότατος όλα αυτά τα χρόνια διατήρησε ένα χαμηλό προφίλ και δεν παρασύρθηκε ποτέ από προσωπικές αντιζηλίες και μικρότητες. Ο βίος του όλα αυτά τα χρόνια αποδεικνύει τον ακέραιο χαρακτήρα του και πετυχημένη του πορεία ως μητροπολίτη Θηβών και Λεβαδείας. Λίγα λόγια λοιπόν για το έργο του. Στο συγγραφικό του έργο συγκαταλέγονται πολλά άρθρα, μελέτες και βιβλία θεολογικού, κοινωνικού και ιστορικού περιεχομένου, εκ των οποίων αυτό με τον τίτλο "Μεσαιωνικά Μνημεία της Ευβοίας" βραβεύθηκε το 1970 με πρώτο βραβείο από την Ακαδημία Αθηνών. Το 2006 εξεδόθη ο πρώτος από τους τρεις τόμους έργου του με τον τίτλο "Χριστιανική Βοιωτία".
Στο κοινωνικό του έργο ξεχωρίζουν η δημιουργία: οικοτροφείων, ορφανοτροφείου με μορφή ανάδοχης οικογένειας (Θήβα), Στέγες Ηλικιωμένων (Θήβα, Λιβαδειά), Κέντρου Επανένταξης Ψυχικώς Πασχόντων (Λιβαδειά), του Εκπαιδευτηρίου Δημιουργικής Απασχόλησης Παίδων με Ειδικές Ανάγκες σε συνεργασία με άλλους φορείς του Νομού (Λιβαδειά), του Κέντρου Πρόληψης για τα ναρκωτικά (Λιβαδειά), Συσσίτια Απόρων συμπεριλαμβανομένων και οικονομικών μεταναστών (Θήβα), Συμβουλευτικούς Σταθμούς (Θήβα), Κέντρο Ιστορικών και Αρχαιολογικών Ερευνών (Ζάλτσα-Ιερά Μονή Λυκούρεση), ενώ ως πρώην εκπαιδευτικός έχει αναπτύξει μία ιδιαίτερη σχέση με την εκπαιδευτική κοινότητα της Βοιωτίας.
Μιλάω λοιπόν για θεία δίκη και αποκατάσταση της τάξης. Ο Θεός αγαπητοί μου εκτιμά τις αξίες και ενεργεί όταν και όποτε θεωρήσει Εκείνος ότι είναι η κατάλληλη στιγμή. Πριν δέκα χρόνια, στις προηγούμενες εκλογές είχε ξεσπάσει ένα οικονομικό σκάνδαλο στην Σύνοδο. Τότε υπεύθυνος στην Συνοδική επιτροπή επί των οικονομικών ήταν ο σημερινός αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος. Το θέμα είχε υποκινηθεί από τους υποστηρικτές του Μακαριστού Χριστοδούλου, με σκοπό να πλήξουν τον Ιερώνυμο. Ο στόχος τότε επετεύχθει και οριακά ο Ιερώνυμος ηττήθηκε από τον Χριστόδουλο. Λίγο καιρό μετα αποδείχθηκε η αθωότητα του Ιερώνυμου αλλά ήταν πλέον πολύ αργά. Η ιστορία, λένε επαναλαμβάνεται μια φορά σαν φάρσα και μια φορά σαν τραγωδία. Ίσως και αθτή την φορά έτσι να συνέβη, καθώς οι βολές του Μεσσηνίας Χρυσοστόμου, αν και ανυπόστατες έπληξαν το κύρος του Σπάρτης Ευστάθιου. Βέβαια ο νέος αρχιεπίσκοπος δεν είχε καμμία σχέση με αυτή την αήθη επίθεση καθώς ουδέποτε ο Μεσσηνίας στήριξε τον Ιερώνυμο. Που θέλω να καταλήξω?
Ο νέος αρχιεπίσκοπος αν και σε προχωρημένη ηλικία έδειξε υπομονή και καρτερία όλα αυτά τα χρόνια και ο Κύριος τον δικαίωσε. Ίσως και ο Σπάρτης Ευστάθιος να βρεθεί στην ίδια θέση πολύ σύντομα αν δείξει την ίδια καρτερία. Ο Κύριος δίδαξε την υπομονή, όποιος την ακολουθεί στη ζωή του δεν θα βγει ζημιωμένος.
Έτη πολλά και ευλογημένα Μακαριότατε.
Θεολόγος
Από hellespress on Παρασκευή, 8 Φεβρουαρίου 2008 11:22 μμ Permalink
Ανώνυμε 1, εννοώ να πάρω θέση με δικά μου λόγια, όχι με μεταφορά σχολίων άλλων. Φαίνεται δε με διαβάζεις.
Ανώνυμε 2, κάνεις λάθος και είσαι εκτός πραγματικότητας. Ο Χριστόδουλος δεν είχε ΚΑΜΙΑ σχέση με τις κατηγορίες κατά του Ιερώνυμου το 1998. Τις κατηγορίες τις έκαναν δύο Μητροπολίτες, Σεραφειμικοί, όπως Σεραφειμικός ήταν και ο Ιερώνυμος. ο ένας από τους δύο ήταν ο Φιλίππων. τον άλλον δεν τον θυμάμαι, μπορώ να τον βρω αν θέλεις. ΑΥΤΟι έκαναν τις καταγγελίες, οι οποίοι μαζί με τον Ιερώνυμο έκαναν αντιπολίτευση το Χριστόδουλο όλη τη δεκαετία. Ακόμη δεν τους έχει μιλήσει ο Ιερώνυμος από τότε. Ακόμα... Ενώ με τον Χριστόδουλο, παρότι του έκανε αντιπολίτευση ο Ιερώνυμος (και θα σας πω λεπτομέριες όταν μιλήσω), το 2005 και ΠΡΟΣ ΤΙΜΗΝ ΤΟΥ κατά τη διάρκεια του οργανωμένου σχεδίου κατά του Χριστόδουλου και της Εκκλησίας από το ΣΥΝΟΛΟ του τύπου (και όχι μόνο μερίδα), εκεί -και ξαναλέω ΜΠΡΑΒΟ ΤΟΥ- βγήκε δημοσίως και υποστήριξε τον Χριστόδουλο ο Ιερώνυμος. Παρότι ΠΑΣΟΚος, παρότι αντι-Χριστοδουλικός μέχρι το μεδούλι, τον υποστήριξε 100% επειδή κατάλαβε ότι ΟΛΕΣ οι καταγγελίες κατά Χριστόδουλου ήταν αστήρικτες, αβάσιμες και ότι μαζί συμπαρασύρουν και τη γνώμη του λαού για την Εκκλησία. Και του στάθηκε. Ίσως η μόνη στιγμή που του στάθηκε.
Περισσότερες λεπτομέριες από μένα άλλη φορά. Αλλά να μη λέμε και ό,τι θέλουμε, ότι δηλαδή ήταν ο Χριστόδουλος πίσω από τις καταγγελίες επειδή αυτό αφήνει να εννοηθεί (χωρίς να τολέει ΠΟΤΕ καθαρά) ο Ζακύνθου, ο Μητροπολίτης που έβγαινε στο Πέντχάουζ και σήμερα έγινε νούμερο δύο της Αρχιεπισκοπής.
Ας σοβαρευτούμε.
η τριανδρία Χριστόδουλος, Ιερώνυμος , Άνθιμος προ των εκλογών του 1998 ήταν άλλες όψεις του ίδιου νομίσματος γιαυτό ο τότε Αρχιεπίσκοπος κατά την διάρκεια της δεκαετίας του 80 τους ανέθεσε τον πόλεμο κατά του νόμου Τρίτση. Η εκλογή του 1998 με τα όλα τα θλιβερά που έγιναν έδειξαν τις μεταξύ τους διαφορές, την πατριδολαγνεία του Ανθίμου, τον εγωισμό του Χριστοδούλου και το ήπιο του χαρακτήρα του Ιερώνυμου. Μη βιάζεστε φίλε να βγάλετε συμπεράσματα είναι πολύ νωρίς ακόμη
Σε παρακαλώ περίγραψέ μου (ή και απόδειξέ μου) τον «εγωισμό» του Χριστόδουλου...
(Μάρκος ασύνδετος)
Η εγωπάθεια και η οίηση αγαπητέ μου δεν περιγράφονται διότι είναι στάση ζωής και όχι ένα συγκεκριμένο γεγονός. Όπως και να έχει το πράγμα ο αείδημος Χριστόδουλος ευρίσκεται στη κρίση του Μεγάλου Κριτή και ας ακούσουμε το ρητό ο "αποθανών δεδικαίωται". Δεν έχω καμιά διάθεση να προσβάλλω την μνήμη του, η αρρώστια του έδειξε στα μάτια μας ένα άλλο άνθρωπο, γιαυτό έφυγε τιμώμενος από όλους. Η όποια προσφορά του στην Εκκλησία είναι νωρίς να αποτιμηθεί. Για όλα τα άλλα (εθνικοπολιτικά) θα τον κρίνει η Ιστορία ,αλλά και αυτό μετά πολύ χρόνο
Όπως αντιλαμβάνομαι από τα σχόλια που ακούω και διαβάζω δεξιά κι αριστερά, σε μπλογκς, σε εκπομπές στην τηλεόραση κλπ, είναι ότι πάρα πολύς κόσμος εκτίμησε δεόντως τη στάση του Χριστόδουλου στο τέλος της ζωής του, το πώς αντιμετώπισε τον θάνατο κλπ. Πολλοί συστηματικοί αντίπαλοί του έσβησαν τις πρότερες κατηγορίες τους και έπλεκαν το εγκώμιό του. Εγώ λέω ότι οι περισσότεροι από αυτούς (για ναμην πω όλοι και φανώ απόλυτος) απλά δεν τον είχαν γνωρίσει. Δεν εννοώ από κοντά. Εννοώ δεν είχαν ΙΔΕΑ για την προσωπικότητα του ανδρός. Γι' αυτό και τον κατηγορούσαν τόσο προηγουμένως.
Ο Χριστόδουλος δεν ήταν κλειστός ηγέτης. Ήταν ο πιο ανοιχτός ηγέτης που έχει περάσει από τη χώρα. Η πόρτα του ήταν ανοιχτή για τον οποιοδήποτε πάντοτε. Από την πρώτη ημέρα της διακονίας του. Όχι από το 1998, αλλά από το 1974 που έγινε Μητροπολίτης. Είναι ίσως το δημόσιο πρόσωπο που είχε προσωπική συνομιλία (πέραν της μίας απλής χειραψίας) με τους περισσότερους Έλληνες από κάθε άλλον. Αυτό το στοιχείο παραβλέφθηκε. Και όλοι όσοι τον γνώριζαν από κοντά, διαπίστωναν το φως που εξέπεμπε, την καλοσύνη, το χάρισμα, ακόμα και την ταπεινότητά του.
Γι' αυτό εξανίσταμαι για την κατηγορία του "εγωισμού" που του αποδίδεται ως "στάση ζωής". Γιατί η δική μου αντίληψη βασίζεται σε πραγματικές εμπειρίες, σε γνωριμίες απλών αγνώστων και ασήμων ανθρώπων μαζί του, σε περιστατικά και ιστορίες που κατέβηκαν να τον δουν χωρίς να είναι βέβαιοι ότι θα τα καταφέρουν και στο ότι έμειναν εντυπωσιασμένοι από τις αντιδράσεις του, τη βοήθεια που τους προσέφερε, με λόγο αλλά κυρίως με έργο.
Γι' αυτό και όσο και αν συκοφαντήθηκε, παρέμεινε σε μεγάλα ποσοστά εκτίμησης. Και λίγους μήνες μετά την απέραντη σκανδαλολογία και συκοφαντία εναντίον του, επανήλθε και πάλι σε ψηλά ποσοστά δημοτικότητας. Γιατί ολοι κατάλαβαν ότι επρόκειτο για οργανωμένο σχέδιο σπίλωσης.
Και στο τέλος της ζωής του ξεπέρασε και τα ψηλότερα ποσοστά δημοφιλίας, πλησιάζοντας το 90%! Να θυμίσω ότι ξεκίνησε γύρω στο 80%, σταθεροποιήθηκε μετά το 2000 γύρω στο 70-75% μέχρι το 2005, έπεσε γύρω στο ελάχιστο 45% στην κορύφωση της σπίλωσης το 2005, ανέβηκε ξανά στο 65% στα επόμενα δύο χρόνια, και το τελευταίο εξάμηνο της ζωής του σκαρφάλωσε πάνω από 85%!
Γεγονός είναι ότι μετά το 2006 ΔΕΝ τον συμπεριελάμβαναν πολύ συχνά στις δημοφιλίες. Επειδή έβλεπαν την επάνοδο και ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΑΡΕΣΕ!
Εγώ μόνο θα πω ότι η δημοφιλία του δε βασίστηκε μόνο στο δημόσιο λόγο του,αλλά και στη γνωριμία με μεγάλα πλήθη. Και όταν έχεις ζήσει την ακτινοβολία κάποιου από κοντά και έχεις εκτιμήσει το πρόσωπο, η λάσπη δεν πιάνει τόπο.
Μάρκος
Η χαρισματική προσωπικότητα του Χριστοδούλου δύσκολα θα ξεχαστεί. Έχω την αίσθηση ότι για αρκετό καιρό ο Ιερώνυμος θα ζει υπό το βάρος της σύγκρισής του με τον προκάτοχό του.
Ασφαλώς οι απόψεις διίστανται ως προς το τι περιμένει κανείς από έναν ιεράρχη, πώς τον θέλει να είναι κ.λπ., αλλά όταν έλθει η στιγμή που ο ιεράρχης αυτός θα πρέπει να συγκρουστεί για το συμφέρον της Εκκλησίες είτε με Πατριαρχεία, είτε με το ίδιο το κράτος, τότε θα φανεί η διαφορά, αν υπάρχει. Αν για παράδειγμα το κράτος καθίσει τώρα την Εκκλησία σε μία γωνιά και της φάει (καθόλου απίθανο) και την περιουσία, τότε πολλοί θα αναζητήσουν τον Χριστόδουλο τον Ανένδοτο.
Αν ο νυν αρχιεπίσκοπος δεν τολμά να αρθρώσει λόγο άλλο, ει μη εκκλησιαστικό και τότε πολλοί, ή έστω κάποιοι θα αναζητήσουν τον Χριστόδουλο. Και επ' αυτού μία παρατήρηση, διότι γίνεται ένα λάθος εσκεμμένα ή μη: Ο κυρός Χριστόδουλος ουδέποτε άρθρωνε λόγο πολιτικό. Είναι λάθος να λέγεται κάτι τέτοιο. Λόγο πατριωτικό ναι. Επίσης, δεν ξέρω τι εννοεί ο κ. Γαλανάκης με την λέξη "πατριδολαγνεία" αναφερόμενος στον Άνθιμο, αλλά προσωπικά απεχθάνομαι τις αριστερές αγκυλώσεις που θέλουν την όποια αγάπη για την πατρίδα σαν ελάττωμα, εξ ου και οι λέξεις-κλισέ "πατριδοκαπηλία", "πατριδολαγνεία" κ.λπ.
Πολύς σαματάς για το τίποτε
Ποιο είναι το "τίποτε"; Η Εκκλησία της Ελλάδος, ο ισχυρότερος θεσμός στη χώρα μας;
Διάβαζα χθες ότι η Εκκλησία της Κύπρου υποστηρίζει επισήμως τον Κασουλίδη. Άσχετα με την επιλογή, σκέφτηκα τι θα γινόταν αν η δική μας Εκκλησία δήλωνε δια στόματος αρχιεπισκόπου ότι υποστηρίζει το άλφα ή βήτα κόμμα, ή το έναν ή άλλο πολιτικό. Κι όμως, στην Κύπρο αυτό θεωρείται απόλυτα φυσιολογικό και θεμιτό. Άλλωστε, ο εκάστοτε αρχιεπίσκοπος είναι μέλος του Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας κι έχει γνώμη και για τα πολιτικά πράγματα στην χώρα. Θυμάστε τον ρόλο τις Εκκλησίας της Κύπρου στο «σχέδιο» Ανάν. Πιστεύω ότι η απόρριψή του εκ μέρους της, είχε εξίσου καταλυτικό ρόλο με αυτή του Παπαδόπουλου.
Στις δύσκολες αυτές στιγμές που περνά η Πατρίδα μας λόγω Σκοπιανού και με ευθύνη της ανάξιας πολιτικής της ηγεσίας, ο κόσμος περιμένει από κάποιους να φανούν αντάξιοι των περιστάσεων και όχι ψοφοδεή ανθρωπάρια, όπως τους πολιτικούς, που τους έχει φτυσμένους.
Ο Μητροπολίτης Θ/νίκης Άνθιμος έδειξε ότι μπορεί να μάχεται και μα ενθαρρύνει, είτε αυτό αρέσει σε κάποιους, είτε όχι. Δυστυχώς, σ’ αυτήν την πρώτη δοκιμασία, ο αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος φάνηκε πολύ κατώτερος των περιστάσεων. Απέφυγε, σαφώς ΨΕΥΔΟΜΕΝΟΣ ότι τάχα δεν άκουσε, να σχολιάσει τις προτάσεις του κ. Ανθίμου για κινητοποιήσεις και να πάρει κάποια θέση. Έδωσε την εικόνα ότι είναι ένα παπαδάκι που ασχολείται με τα μνημόσυνα και τα σαρανταλείτουργά του μόνο, υπάκουο στους εθνοπροδότες πολιτικούς. Πού είσαι καημένε Χριστόδουλε!!
Περί Ιερωνύμου. Δείξε μου τους φίλους σου να σου πω ποιος είσαι.
Πάμε παρακάτω.
Τα πράσινα ράσα, ε;
Μάρκο, γιατί δεν βάζεις στο βλογ σου εκείνο το κόλπο που εμφανίζει τις τελευταίες αναρτήσεις; Στο λέω, διότι κάνουμε, να όπως εδώ, αναρτήσεις σε παλιότερα θέματα και δεν φαίνονται, ώστε να δοθεί συνέχεια, αν χρειάζεται.
Αυτό πρέπει να είναι.
Δημοσίευση σχολίου