Πάτρα, Ζωνιανά, Ηλεία, Ελλάδα
Υποκλίνομαι στο μεγαλείο σου ρε μάγκα (περί Λάλα)
70 χρόνια από τις Σταλινικές διώξεις
Μία ακόμη ημέρα εθνικής αξιοπρέπειας κύλησε ήσυχα…
Πόσα θες Καρκαγιάννη να μας τρελλάνεις
Σύμβολο αναπτυξιακής χρεοκοπίας
Ενώ Μπακογιάννη: δεν υπάρχει εύκολη λύση για το Κόσσοβο
από την κάτω μεριά του Αιγαίου έρχεται η ΚΑΘΑΡΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Αντίθετη η Κύπρος στην απόσχιση του Κοσσόβου
Ορμάτε παλουκάρια!!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Αναρτήσεις
11 σχόλια:
Μάρκο, το να συνδεθεί «ο Μάρκος με τα καλά τα μούσια» με άλλα ιστολόγια, ακόμα κι όταν δεν συμφωνούμε μαζί τους, το καταλαβαίνω και το βρίσκω άκρως δημοκρατικό. Αλλά να συνδεθούμε με μια εφημερίδα -τσιράκι της κυβέρνησης- για να μάθουμε τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα της Ντόρας για το Κόσσοβο και τα Σκόπια, πάει πολύ. Λόγια, λόγια, λόγια και στο τέλος θα κάνει ό,τι της πούνε οι Αμερικάνοι! Έχει και το θράσος να λέει ότι :
«Σε κάθε περίπτωση πρέπει να γίνει ξεκάθαρο ότι η περίπτωση του Κόσσοβου είναι νομικά μοναδική και δεν πρέπει να δημιουργήσει προηγούμενο που θα έχει επιπτώσεις στο σεβασμό των συνόρων».
Και τώρα εγώ ησύχασα. Αφού το είπε η Ντόρα, κι αν ακόμα αναγνωρίσουνε (δεν γράφω αναγνωρίσουμε, γιατί εγώ δεν το αναγνωρίζω) το Κόσσοβο, δεν θα φοβάμαι μήπως χάσουμε την Θράκη ή το βόρειο κομμάτι της Κύπρου!
Γελοίοι! Εδώ φοβάστε τα Σκόπια και θα ορθώσετε ανάστημα στην Τουρκία!
Κάτι τέτοιοι πολιτικοί, που ο λαλάκας ο λαός μας ψηφίζει, μας έχουν κάνει καλοπερασάκηδες και δειλούς, που κάναμε υπέρτατες αξίες μας, το ρετιρέ, την πισίνα και την Mercedes.
Το να διαβάζεις δεν είναι ποτέ κακό, φίλτατε! Οποιονδήποτε και οτιδήποτε!
Συμφωνώ με τον Μάρκο
Το νόημα του σχολίου μου παρανοήθηκε.Θα προσπαθήσω να γίνω πιο κατανοητός. Θα δεχόμουν αδιαμαρτύρητα από οποιαδήποτε εφημερίδα οποιοδήποτε ενυπόγραφο άρθρο. Τα ανυπόγραφα άρθρα "με σκοτώνουν" κυριολεκτικά, γιατί προσπαθούν άλλοτε ύπουλα κι άλλοτε με ψέματα να μας περάσουν την πολιτική τους. Πιστεύω ότι δικαιούμαι να είμαι καχύποπτος σ’ αυτές τις φυλλάδες.
Γι’ αυτό που γράφω θα προσπαθήσω να σας πείσω χρησιμοποιώντας φράσεις από τον σύνδεσμο «Αντίθετη η Κύπρος στην απόσχιση του Κοσσόβου» και μάλιστα από την ίδια την εφημερίδα!
Αναφέρεται δήθεν σε μια δήλωση του Κύπριου κυβερνητικού εκπροσώπου κ. Πάλμα
για την μονομερή απόσχιση του Κοσσόβου, χωρίς όμως να την βάζει σε εισαγωγικά, (εγώ την έβαλα για να διακρίνεται) πράγμα που σημαίνει ότι, ή η δήλωση αυτή δεν έγινε έτσι ή ότι είναι 100% φτιαχτή από την εφημερίδα (το έχει ξανακάνει αυτό η Καθημερινή, δημοσιεύοντας μισές δηλώσεις του πρωθυπουργού των Σκοπίων).
Δήλωσε δήθεν ο κ. Πάλμας: «Υπάρχουν χώρες, που ήδη έχουν εκφράσει τη διαφωνία τους, όπως η Ελλάδα, η Ρουμανία, η Σλοβακία, η Ουγγαρία, η Ολλανδία κ.ά.»
Ουδέν ψευδέστερον τούτου. Ποτέ η Ελλάδα τελευταία δεν εξέφρασε την διαφωνία της για την απόσχιση του Κοσσόβου. Κάπου κάποτε πολύ παλιά είχε ψελλίσει κάτι, θύμωσαν τα αφεντικά της, της έβαλαν πιπέρι στο στόμα κι έκτοτε δεν το ξαναείπε.
Και για να δείτε πόσο ψέματα είναι η δήθεν δήλωση του Κύπριου εκπροσώπου, διαβάστε την επόμενη παράγραφο (σε εισαγωγικά παρακαλώ, άρα έγινε) πως τελειώνει:
«θα ήταν παρακινδυνευμένο από μέρους μας να πούμε πως και η Ελλάδα εναρμονίζεται με την τοποθέτηση (σ.σ. τη μονομερή απόσχιση του Κοσσόβου) αυτή».
Βρίσκετε καμία σχέση ανάμεσα στις 2 δηλώσεις; Γιατί εγώ δεν βρίσκω!
Και για να τελειώνω. Μάρκο και Hristo συμφωνώ μαζί σας να διαβάζουμε τα πάντα και από όλους. Εκείνα όμως που με πειράζουν αφάνταστα είναι τα ανυπόγραφα άρθρα και οι εκδότες που νομίζουν ότι τρώμε κουτόχορτο. Γι' αυτό δεν τους γουστάρω στα δημοκρατικά ιστολόγια (συγνώμη για το ρήμα γουστάρω, για κάτι που δεν είναι δικό μου).
Για τα Ζωνιανά συμφωνώ με την ρήση του Oscar Wilde("America is the only country that went from barbarism to decadence without civilization in between και όχι του Κλεμανσώ, όπως γράφει.
Έχει δίκιο ο Ελιλαίος.
1. Πολύ το ψειρίζεις και δεν έχει τόση αξία αν το ψειρίζεις.
2. Εδώ μιλάμε για ειδήσεις, όχι απόψεις, και οι είδησεις είναι όπως τις μεταφέρουν,
δηλαδή
3. πράγματι η Ελλάδα (και οι άλλες χώρες) ΔΕΝ ΠΟΛΥΓΟΥΣΤΑΡΟΥΝ αναγνώριση του Κοσσόβου. Το ότι αυτό είναι ΓΕΓΟΝΟΣ, δε χρειάζεται ούτε πολύ φιλοσοφία, ούτε και ακριβείς δηλώσεις των ΥπΕξ τους.
(Ελλάδα - Κύπρος, Ισπανία - Βάσκοι και Καταλανοί, Ρουμανία - Τιμισοάρα, Ουγγαρία - Βοινοντίνα, Σλοβακία - Ούγγροι κλπ.) Όλοι έχουμε ψιλο-συναφείς περιπτώσεις. ΟΛΟΙ
4. Το ότι η Κύπρος επιμένει ακόμα και αν μείνει μοναχή της στον κόσμο, είναι επίσης σαφές και διατυμπανισμένο ποικιλλοτρόπως. Την Κύπρο την καίει στα ίσια το θέμα. Επίσης, έχει τη διάθεση να το δείξει και να αρνηθεί την αναγνώριση μέχρι τέλους. Έχει ξαναδείξει ότι δε μασάει από πιέσεις. Ενώ όλοι οι υπόλοιποι μασάμε
Συμπέρασμα
5. Έχω μάθει να διαβάζω αυτό που με ενδιαφέρει αγνοώντας τις μπούρδες. Δε με νοιάζει ποιος μεταφέρει την είδηση, δε με νοιάζει τι άλλο λέει. Έψαξα στο δίκτυο να βρω 2 ειδήσεις ή άρθρα που να λένε αυτό. Στο ένα η Ελλάδα να εκφράζει γενικώς και αορίστως την ανησυχία της, και στο άλλο η Κύπρος να παίρνει σαφής και ξεκάθαρη θέση. Βρήκα πρώτα αυτά τα δύο. Θα μπορούσαν να είναι δεκάδες άλλα. Δε με ενδιαφέρει ποια. Η ουσία είναι η ίσια.
Η Κύπρος είναι οδηγός, είναι αρχηγός, είναι ξεκάθαρη.
Η Ελλάδα είναι κότα, είναι ευάλωτη, είναι οσφυοκάμπτουσα.
Το ίδιο και οι ΙσπανοΟυγγαροΡουμανίες και τα ρέστα.
Όλα τα άλλα είναι παραφιλολογίες και άσκοπα λόγια.
ΖΗΤΩ Η ΚΥΠΡΟΣ!
ΘΕΛΩ ΝΑ ΓΙΝΩ ΚΥΠΡΙΟΣ!
"Η Ελλάδα είναι κότα, είναι ευάλωτη, είναι οσφυοκάμπτουσα."
Γεια στο στόμα σου! Πες τα, Χρυσόστομε. Εκεί είναι όλο το ζουμί.
Κοντά 12 χρόνια τώρα, μετά το ξεβράκωμα των Ιμίων, προσπαθώ να καταλάβω τι συμβαίνει. Γιατί γίναμε έτσι; Από πότε; Ναι, μειοδότησε ο Σημίτης, αλλά ο ελληνικός λαός τον ψήφισε οκτώ μήνες μετά για πρωθυπουργό!! Ποιος φταίει, λοιπόν, για όσα επακολούθησαν; Διότι τα Ίμια ήταν μόνον η αρχή. Η αρχή για τους Τούρκους, για να δούνε την αντίδραση (crash test), αλλά και η αρχή για το ΠΑΣΟΚ για να δοκιμάσει την αντίδραση του ελληνικού λαού, η οποία ήταν μηδενική. Ποιος θυμάται σήμερα τα Ίμια;
Στην πρώτη προδοσία, στο Μακεδονικό, που στοίχισε του Αντωνάκη σου το υπουργείο, υπήρξε αντίδραση. Και το όνομα ασφαλώς δεν ξεχάστηκε, όπως ανέμενε ο Δρακουμέλ. Κακή τη μοίρα το ανάλαβε ο κόρη του και θα το περιποιηθεί καταλλήλως, αν δεν αντιδράσουμε.
"ΘΕΛΩ ΝΑ ΓΙΝΩ ΚΥΠΡΙΟΣ!"
ΘΕΛΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΥΠΡΟ!
Θα ήθελα κι εγώ να ήμουν Κύπριος,όμως να είχα Πρόεδρο Δημοκρατίας τον Τάσο Παπαδόπουλο.
Μακάρι αυτή η ελληνική ψυχάρα να ξαναψηφιστεί, μήπως και αφυπνιστεί ο πατριωτισμός και στις δικές μας τις θεραπαινίδες.
Η Αθήνα αναγνωρίζει το Κόσοβο αδιαφορώντας για την Κύπρο!
Οι όποιες προσπάθειες έκανε ο Καραμανλής -και ομολογουμένως έκανε- να απαγκιστρωθεί από τις ΗΠΑ και να αρχίσει μία στενότερη συνεργασία με την Ρωσία, βρήκαν και βρίσκουν στον δρόμο τους εμπόδιο την Μπακογιάννη, την σταθμάρχισσα των ΗΠΑ εν Ελλάδι. Παρά λίγο να τινάξει στον αέρα την συμφωνία του πετρελαιαγωγού Burgas-Αλεξανδρούπολη με τις εντελώς προκλητικές και αναρμόδιες δηλώσεις της, με τις οποίες τασσόταν παρά των πλευρώ των εντολοδοτών της στο θέμα της εγκατάστασης αμερικανικής πυραυλικής ζώνης σε χώρες του πρώην Ανατολικού Μπλοκ. Αν ο Καραμανλής είχε ... "φρύδια", σαν τον μπάρμπα του, θα την είχε πετάξει έξω (άσε που δεν θα είχε αφήσει να του την [επι]βάλουν ευθύς εξ αρχής), δείχνοντάς της "who's the boss".
Ο Τάσσος Παπαδόπουλος δεν θέλει ούτε ζωγραφιστή να την βλέπει, ο Καραμανλής το ξέρει, κι όμως το ρίσκαρε. Έτσι δεν είναι καθόλου περίεργο που τώρα η Μπακογιάννη και πάλι επέβαλλε την γραμμή της στον άβουλο Καραμανλή και η Ελλάδα προσανατολίζεται στην αναγνώριση του Κοσόβου, αν αυτό τελικά αποσχισθεί, ευθυγραμμιζόμενη με τις Βρυξέλλες και την Ουάσιγκτον.
Είναι κρίμα και ντροπή να βρίσκεται ο Ελληνισμός κρεμασμένος από την ελλαδική πλευρά του στο βρακί της Μπακογιάννη. Ναι, η καρδιά του Ελληνισμού χτυπά στην Κύπρο!!
Να προσθέσω ότι, ασχέτως Κυρπιακού, η Ελλάδα ούτως ει άλλως δεν πρέπει να υποστηρίξει μονομερή απόσχιση του Κοσόβου, διότι αυτό μπορεί να της γυρίσει μπούμερανγκ κάποτε με την Θράκη. Ερωτηθείς ο Καραμανλής για την εκεί επίσκεψη Μπαμπατζάν και τα όσα απαράδεκτα συνέβησαν, αρκέστηκε να απαντήσει ότι "η Ελλάδα δεν έχει να φοβηθεί τίποτε και από κανέναν!" Γλώσσα ξύλινη, ψεύτικη ενός ανθρωπάκου που ξέρεις ότι δεν έχει ούτε τα ελάχιστα κότσια να αντισταθεί, που στερείται κάθε ίχνος αξιοπιστίας και αξιοπρέπειας. Όταν βλέπεις έναν πρωθυπουργό να εθελοτυφλεί τόσο πολύ, ή τουλάχιστον να προσποιείται ότι δεν βλέπει, δεν καταλαβαίνει, όταν βλέπεις μία κυβέρνηση ανίσχυρη, ψοφοδεή να δέχεται την μία ταπείνωση μετά την άλλη, πώς μπορείς να κοιμάσαι ήσυχος;
Αυτό το άρθρο το μεταφέρει ο EliLeo
και είναι αντιγραφή από το ιστολόγιο του ΑΝΤΙΒΑΡΟΥ
449 π.Χ. - 2007 μ.Χ
EΙΡΗΣΘΩ
TOY ΛΑΖΑΡΟΥ ΜΑΥΡΟΥ
ΑΘΗΝΑ της βασιλικής κυβέρνησης Αλ. Ζαΐμη το 1915, μετά που εξηναγκάσθη σε παραίτηση ο πρωθυπουργός Ελ. Βενιζέλος, απέρριψε πρόταση της Βρετανίας να ενταχθεί στην ΑΝΤΑΝΤ εναντίον Γερμανίας, Αυστροουγγαρίας και Τουρκίας, με αντάλλαγμα την Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα. Όταν βγήκε στον πόλεμο το 1917, με τον Βενιζέλο, δεν ζήτησε την Κύπρο. Η Αθήνα του Βενιζέλου το 1931 εναντιώθηκε στην εξέγερση των Κυπρίων για Ένωση, συστήνοντάς τους να είναι καλοί υπήκοοι της βρετανικής αποικιοκρατίας. Η Αθήνα του δικτάτορα Ιω. Μεταξά δεν ζήτησε την Κύπρο, προκειμένου να συμπορευτεί με τη Βρετανία εναντίον του Άξονα το 1940. Ούτε ως προσωρινή έδρα τής εν εξορία κυβέρνησης κατά τη γερμανική κατοχή 1941-44. Ούτε ως αντίδωρο για τη νίκη κατά του ΅ςιΝαζισμού. Η Αθήνα της δεξιάς κυβέρνησης Αλ. Παπάγου, το 1955, δεν έστειλε μυστικά ούτε εκπαιδευμένους λοκατζήδες «ούτε μισό» εν ενεργεία αξιωματικό του Ε.Σ. για τη στελέχωση της ΕΟΚΑ του αντιαποικιακού αγώνα. Ενώ το Γραφείο Ειδικού Πολέμου της Τουρκίας έστειλε μυστικά πλειάδα Τούρκων αξιωματικών υπό τον συνταγματάρχη Βουρουσκάν για τη συγκρότηση της ΤΜΤ. Η Αθήνα της δεξιάς κυβέρνησης Καραμανλή, το 1959 συμφώνησε με τον Μεντερές της Τουρκίας και το Λονδίνο, την επιβολή της ζυριχικής «ανεξαρτησίας», με την επαναφορά στην Κύπρο και τουρκικού στρατού (ΤΟΥΡΔΥΚ). Η Αθήνα της κεντρώας κυβέρνησης Γ. Παπανδρέου το 1964 έστειλε μυστικά στην Κύπρο μεραρχία 8.478 ανδρών, για την απόκρουση τουρκικής εισβολής και την επαναδιεκδίκηση της Αυτοδιάθεσης - Ένωσης. Η Αθήνα της χουντικής δικτατορίας απέσυρε τη μεραρχία το 1967, οραματίστηκε «ομοσπονδία Ελλάδος - Τουρκίας», διενήργησε το πραξικόπημα του 1974 και άφησε να εισβάλουν ανενόχλητες οι τουρκικές μεραρχίες του Αττίλα στην Κύπρο. Η Αθήνα της μεταπολίτευσης, των δεξιών κυβερνήσεων Κ. Καραμανλή, αποφάσισε ότι «η Κύπρος είναι μακριά» και μόνο επί κυβερνήσεως ΠΑΣΟΚ Α. Γ. Παπανδρέου και μόνο το 1994-96 αποφάσισε το «δόγμα» του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου. Η Αθήνα της πασοκικής κυβέρνησης Κ. Σημίτη οδήγησε, διά του Σχεδίου Ανάν, στα πρόθυρα μετατροπής της Κύπρου σε τουρκικό προτεκτοράτο και η Αθήνα της δεξιάς κυβέρνησης Κ. Καραμανλή (Β΄) αποφασίζει και τη συγκρότηση κοινών διακλαδικών μονάδων των ενόπλων δυνάμεων Ελλάδας - Τουρκίας για τις ανάγκες του ΝΑΤΟ και τις… φυσικές καταστροφές. Η Αθήνα, μετά το θάνατο του στρατηγού της, του Κίμωνα, στην Κύπρο, με την ειρήνη του Καλλία το 449 π.Χρ. παρέδωσε την Κύπρο στους Πέρσες. Ο λαός μας στην Ελλάδα έχει τον λόγο…
H ΣΗΜΕΡΙΝΗ 5/12/2007
Το παραπάνω άρθρο μας φέρει προ των ευθυνών μας και μας κάνει να αναλογιζόμαστε πόσες χαμένες ευκαιρίες είχαμε για την ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα. Ειδικά η τελευταία παράγραφος, την οποία ο συντάκτης του άρθρου με μαστοριά άφησε σαν "επιδόρπιο", αντί να την προσφέρει σαν "ορεκτικό" και σύμφωνα με την χρονολογική σειρά των γεγονότων, αφήνει στο στόμα μου μία ιδιαίτερα πικρή γεύση.
Θα ήταν μάταιο να παρατηρήσω ότι η κυβέρνηση Ζαΐμη, ως όφειλε, στάθμισε τα πράγματα και βρήκε πολύ μεγάλο το ρίσκο να βγούμε σε πόλεμο παρά τω πλευρώ της Αντάντ με αντάλλαγμα την Κύπρο, καθ' ην στιγμήν επικρατούσε η άποψη ότι οι "Κεντρικές Αυτοκρατορίες" θα νικούσαν. Ο Βενιζέλος, όμως, είναι εντελώς αδικαιολόγητος να μην απαιτήσει αυτό που οι Άγγλοι είχαν προσφέρει. Τι θα βγει αν γράψω ότι είναι ενδεχομένως λάθος ότι η κυβέρνηση Μεταξά δεν ζήτησε και την Κύπρο, αλλά πήραμε μόνο την Δωδεκάνησο, διότι αυτή ανήκε στον ηττημένο Ιταλό, ενώ η Κύπρος στον νικητή Άγγλο;
Εδώ μιλάμε για μία ιστορία 2500 χρόνων, εκ των οπίων βέβαια πρέπει να αφαιρεθούν τα χρόνια που κι εμείς ήμασταν σκλάβοι.
Τελικά, είμαστε από την Αρχαιότητα οι άνθρωποι των χαμένων ευκαιριών, με λίγες φωτεινές εξαιρέσεις, όπως αυτήν του Μ. Αλεξάνδρου;
Δημοσίευση σχολίου