Σεπτεμβριανά: Αμερικάνος Πρέσβης (1922) - Βιβλίο Ιστορίας έκτης δημοτικού (2006) 5-0

(πώς λέμε Χαβάι 5-0, ένα πράμα;)

Βιβλίο Ιστορίας (σελ. 100), ελληνικό ΥΠΕΠΘ 2006

Ένα χρόνο μετά, οι τουρκικές δυνάμεις, με ηγέτη τον Κεμάλ, επιτίθενται και αναγκάζουν τα ελληνικά στρατεύματα να υποχωρήσουν προς τα παράλια. Στις 27 Αυγούστου 1922 ο τουρκικός στρατός μπαίνει στη Σμύρνη. Χιλιάδες Έλληνες συνωστίζονται στο λιμάνι προσπαθώντας να μπουν στα πλοία και να φύγουν για την Ελλάδα.

Λίγο παρακάτω, στην ίδια σελίδα:

Κεμάλ Ατατούρκ: ο ηγέτης του απελευθερωτικού αγώνα των Τούρκων και μετέπειτα πρόεδρος της Τουρκικής Δημοκρατίας

Πάμε 84 χρόνια πίσω...

George Horton, Πρέσβης της Αμερικής, ΒΙΩΣΕ τα γεγονότα του 1922 (κάτι λέγαμε πριν για βιώματα), σελίδα 39 προς 40 (έχει και γαργαλιστική συνέχεια)
http://www.antibaro.gr/references/Horton_The_Blight_of_Asia.pdf

The destruction of Smyrna happened, however, in 1922, and no act ever perpetrated by the Turkish race in all its bloodstained history, has been characterized by more brutal and lustful features, nor more productive of the worst forms of human sufferings inflicted on the defenseless and unarmed. It was a fittingly lurid and Satanic finale to the whole dreadful tragedy. The uncertainty which at one time existed in the public mind as to the question, “Who burned Smyrna?”, seems to be pretty well dispelled. All statements that tend to throw doubt on the matter can be traced to suspicious and interested sources. The careful and impartial historian, William Stearns Davis, to whom reference has already been made in this work, says (“A short History of the Near East”, page 393): “The Turks drove straight onward to Smyrna, which they took (September 9, 1922) and then burned.”

από την εισαγωγή του ίδιου βιβλίου (σελίδα 4):

I returned to Smyrna later and was there up until the evening of September 11, 1922, on which date the city was set on fire by the army of Mustapha Khemal, and a large part of its population done to death, and I witnessed the development of that Dantesque tragedy, which possesses few, if any parallels in the history of the world.

Η σύγκριση είναι συντριπτική ε;

Τι λέτε κι εσείς;

Βιβλίο ιστορίας της έκτης Δημοτικού

Μία αξιέπαινη πρωτοβουλία από το Αντίβαρο κατά του νέου βιβλίου ιστορίας της έκτης Δημοτικού. Ζητάνε οι άνθρωποι να αποσυρθεί και να ξαναγραφτεί από την αρχή.

http://www.antibaro.gr/upografes.php

Διαβάζω και συμμετέχω σε διάφορες ιστοσελίδες.

Ακούστηκαν και πάλι οι γνωστοί αφορισμοί από αριστερόστροφους νέους ανθρώπους. Η με την Εκκλησία πρέπει να είσαι ή με την ακροδεξιά, για να συμφωνείς με το αίτημα. Η ρίψη επιθέτων είναι χαρακτηριστικό τους. Όταν δεν μπορούν να απαντήσουν επί της ουσίας, πετάνε ένα «άντε ρε εθνικιστή χάσου από εδώ» ή ένα «ουστ ρε οπαδέ του παπαδαριού και του Μεσαίωνα» και νομίζουν ότι ξεμπερδεύουν.

Εδώ όμως την πάτησαν.

Δεν είμαι με την Εκκλησία, δεν είμαι με τους εθνικιστές. Είμαι με τους πρόσφυγες!

Εμένα κυρίες μου και κύριοι, οι παππούδες μου ΚΑΙ από τα δύο σόγια (πατέρα και μητέρας) ήρθαν το 1922 από τη Μικρά Ασία.

Στο βιβλίο γράφει ότι "μπήκε ο Κεμάλ και οι Έλληνες συνωστίζονταν στο λιμάνι" λες και πήγαιναν κρουαζιέρα.

Αυτό είναι ΒΑΝΑΥΣΗ ΠΡΟΣΒΟΛΗ ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥΣ. Καταλάβατε;

Πάμε παρακάτω.

Ο ένας μου ο παππούς πολέμησε το 1940 στην Αλβανία. Επέζησε.

Αυτό το βιβλίο γράφει "οι Έλληνες μπήκαν στον πόλεμο όταν απάντησαν αρνητικά".

Που είναι το ηρωικό ΟΧΙ; Αφήνω από την κουβέντα τον Μεταξά. Που είναι ο αγώνας του παππού μου; και των δικών σου παππούδων;

Που είναι το έπος του 1940; ξέρετε τι έγινε σ' αυτό το ρημαδοβιβλίο; έγινε ιστορία του κινηματογράφου και του ποδοσφαίρου. Γιατί αυτά είναι τα πρότυπα σήμερα. Το βρακί της Βίσση και το σλιπάκι του Μπέκαμ.

Το βιβλίο αυτό είναι μία διαστρέβλωση της πραγματικότητας. Έστω ότι αγνοώ όλη την ιστορία που έμαθα στα σχολεία. Έστω ότι δεν ακουμπώ αυτό που έγινε τόσο παλιά που να έχει χαθεί η γνώση από τους ανθρώπους που τη βίωσαν και να επιβίωσε μόνο στα βιβλία. Έστω ότι ΟΛΑ τα βιβλία του κόσμου είναι φιλτραλισμένα, κάτω από διάφορα ιδεολογικά και πολιτικά πρίσματα.

Όμως κύριοι, οι ιστορίες των παππούδων μου δεν είναι μόνο στα βιβλία. Είναι και στα παιδικά μου ακούσματα. Καταλάβατε; τη ζωή των παππούδων μου τη βίωσα. Γιατί έζησα μαζί τους πάρα πολλά χρόνια. Καταλάβατε;

Δεν είμαι φτερό στον άνεμο. Τον πόνο της προσφυγιάς λόγω του πολέμου και των σφαγών, μου τον διηγήθηκαν οι ίδιοι οι πρόσφυγες. Οι παππούδες μου και οι συγγενείς τους. Οι ίδιοι.

Αυτό το βιβλίο είναι παραπάνω από ΠΡΟΦΑΝΕΣ ότι εξυπηρετεί πολιτικά σχέδια, σημερινά. Είναι ΠΡΟΦΑΝΕΣ ότι καθαγιάζει τη γείτονα χώρα. Είναι ΠΡΟΦΑΝΕΣ ότι μας οδηγεί στη λήθη. Και όποιος ξεχνά την ιστορία του, θα την ξαναζήσει. Λέει ένας σοφός.

Έστω ότι η άποψη ΟΛΩΝΩΝ μας. Το ξαναλέω. Η άποψη ΟΛΩΝΩΝ μας για την ιστορία, δέχομαι, ότι δεν είναι άκρως αντικειμενική. Η γνώση μας για την πρόσφατη ιστορία όμως είναι ΒΙΩΜΑ.

Αυτό το βιβλίο εάν το διάβαζαν οι παππούδες μου θα πηγαίναν πριν της ώρας τους. Θα πονούσαν περισσότερο από τον πόνο της προσφυγιάς που βίωσαν στη ζωή τους και έπρεπε παιδάκια να ξεκουμπιστούν από το σπίτι τους και να έθρουν στην Ελλάδα.

Καταλάβατε;

Τέλος. Αναφέρεται ο Κεμάλ ως "ηγέτης του απελευθερωτικού αγώνα των Τούρκων"

και ερωτώ

ΑΠΟ ΠΟΙΟΥΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΕ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ Ο ΚΕΜΑΛ;;

ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΑΠΠΟΥΔΕΣ ΜΟΥ ΜΗΠΩΣ;

Ρε άει σιχτίρ που θα μου δικαιολογήσετε το βιβλίο κι όλας.

Μόνο στην Τουρκία διδάσκουν έτσι την ιστορία. Γίναμε κι όλας επαρχία της και δεν το κατάλαβα;

Και πάρτε και κάτι άλλο από έναν ΔΙΚΟ ΣΑΣ, έναν αριστερό. Τον Μανώλη Γλέζο.

Δίνω μόνο τον σύνδεσμο. Διαβάστε το από την πηγή.

http://newsportal.rnn.gr/?c=144&a=1692

Ανοίξτε τα ξερά σας και διαβάστε.

Αυτά τα λέει ο Γλέζος επειδή τα ΕΖΗΣΕ. Τα ΒΙΩΣΕ. Μπορεί ο ίδιος ο Γλέζος να συμφωνεί με την αριστερίστικη άποψη για τον ρόλο της Εκκλησίας στην Επανάσταση, επειδή δεν τη βίωσε. Μπορεί ακόμη το εγγόνι και το τρισέγγονο του Γλέζου να πιστεύει σε 50 χρόνια ότι η Εκκλησία το 40 πολέμησε την αντίσταση. Μπορεί ακόμα κι αυτό. Όμως ο Γλέζος που έζησε την αντίσταση το 1940, που έζησε τη συνεργασία με τους κληρικούς το 1940, λέει αυτά που θα διαβάσετε στο άρθρο.

Ας μείνουμε στις απόψεις που προέρχονται από το βίωμα των γεγονότων και όχι σ' αυτές που προέρχονται από τα φιλτραρισμένα βιβλία. Αυτό λέω εγώ.

Άντε γιατί τα πήρα τώρα, να μου βαφτίζουν τον Κεμάλ απελευθερωτή. Λες και καταπίεζαν τους Τούρκους οι Πόντιοι και οι Μικρασιάτες και οι Αρμένιοι. Που τους έσφαξε και τους έδιωξε από τις πατρίδες τους.

Τα πήρα με όσους υποστηρίζουν αυτό το πράγμα, για ιδεολογικούς εγωισμούς.

Συγγνώμη για το ύφος μου αλλά είμαι άνθρωπος, έχω αδυναμίες και πάθη και εξεγείρομαι. Δε θα μιλάω σα ρομπότ. Εγώ γράφω όπως μιλάω. Δεν το παίζω διανουμενέ στυλάκι. Δικαιολογήστε τον (ελαφρύ) θυμό μου παρακαλώ.