Είναι σαφέστατος πλέον ο ρόλος του Πατριάρχη και στους αδαείς.
1. Τα κάνει πλακάκια με τον βαλτό από τους Αμερικάνους Γιοσένκο να αποσπάσει την Ουκρανία από τη σφαίρα επιρροής της Ρωσίας και να τη σύρει ολοκληρωτικά στη Δύση
2. Υιοθετεί στην περίπτωση της Ουκρανίας απαρέγκλιτα το σκεπτικό ξεχωριστό κράτος = ξεχωριστή εθνική εκκλησία, ενώ το ίδιο ακριβώς σκεπτικό το αρνείται κατηγορηματικά στην περίπτωση της Ελλάδας (και επιδιώκει την διαιώνιση και περαιτέρω δυσχέρεια του κατακερματισμού των Εκκλησιών εν Ελλάδι)
ΠΡΟΣΟΧΗ. Δεν ισχυρίζομαι ότι οι Ρώσοι δεν έχουν τυχόν βλέψεις να αναγάγουν τη Μόσχα σε "Τρίτη Ρώμη". Αυτό, έστω ότι μπορεί να υπάρχει στο βάθος του μυαλού τους. Αλλά αυτά τα πράγματα δε γίνονται έτσι εύκολα. Οποιοδήποτε τέτοιο έμπρακτο βήμα θα βρει αντίθετους τους πάντες σε όλον τον πλανήτη. Από τα παλαιά Πατριαρχεία μέχρι τον τελευταίο πιστό. Εδώ όμως πρόκειται για καθαρά πολιτικά παιχνίδια, με αφορμή μάλιστα μία φαιδρή επέτειο!
Άκους εκεί εορτή για τα 1017 χρόνια, επτά μήνες, τέσσερις ημέρες και πέντε ώρες από τον εκχριστιανισμό των Ρώσων;
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Αναρτήσεις
5 σχόλια:
Πάει, πέθανε ο Χριστόδουλος και έγιναν όλα άνω κάτω, δεν υπάρχει τάξη πια, δεν υπάρχει σεβασμός στις παραδόσεις!
O Βαρθολομαίος ας πάει να κάνει ό,τι θέλει. Το μόνο που θα επιτύχει είναι να χάσει εντελώς την υποστήριξη της Μόσχας, την οποία έχει ανάγκη. Δεν θα είναι και η πρώτη του φορά.
Ο Ιερώνυμος, όμως, γιατί πάει; Για να δημιουργήσει πρόβλημα στις καλές σχέσεις που εσχάτως πάει να αναπτύξει η Ελλάδα με την Ρωσία; Ο μακαριστός Χριστόδουλος ήξερε να συνδυάζει τα εκκλησιαστικά με την πολιτική και ήταν μοναδικός στο «και ταύτα έδει ποιείν, κακείνα μη αφιέναι». Στο σημερινό "Πρώτο Θέμα" έχει αναλυτικό ρεπορτάζ στην σελ. 27. Μπορείς να το δεις για λίγες ώρες σε pdf εδώ.
Στην προηγούμενη σελίδα, θα δεις τι βρέθηκε στην αρχιεπισκοπική κατοικία στο Παλαιό Ψυχικό...
Να πούμε πως όλα καλά πήγαν; Ότι τελικά δεν έκανε άσχημα ο Βαρθολομαίος και ο Ιερώνυμος που πήγαν;
ΤΡΙΤΗ ΑΠΟΨΗ ]
Ένας αθέατος κόσμος
Η «πατριωτική» προπαγάνδα στο Ίντερνετ
Του Βασίλη Κρεμμυδά
«Oπότε σήμερα ως Μεγάλη Ιδέα πρέπει να έχουμε τη διατήρηση αυτού του “πνεύματος” της Ορθοδόξου Παραδόσεως της Ρωμιοσύνης, που απαντά στα υπαρξιακά προβλήματα του ανθρώπου που σχετίζονται με τη ζωή και τον θάνατο». Είναι λόγια γνωστού και από την τηλεόραση- μην ψάχνετε βόρεια- σεβασμιωτάτου στην παρουσίαση βιβλίου• ο ίδιος είχε πει προηγουμένως, προφανώς ερμηνεύοντας γραφόμενα του βιβλίου, ότι «οι Φράγκοι, πέραν του ότι αποδυνάμωσαν την Χριστιανική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία και άνοιξαν την πόρτα στους Οθωμανούς, συγχρόνως μόλυναν την Ανατολή με την κοινωνικοοικονομική νόσο στην ιστορία της ανθρωπότητας που είναι ο φεουδαλισμός και η φεουδαρχία!
Είπε πολλά ο σεβασμιώτατος• ας μη συνεχίσω όμως. Η «πατριωτική και εθνικιστική» προπαγάνδα στο Ίντερνετ έχει δύο κεντρικούς πυλώνες, την αλυτρωτική Μεγάλη Ιδέα και την Ανατολή ως έκφραση σκληρού αντιδυτικισμού• φυσικά, με ένδυμα Ορθοδοξίας. Και, βέβαια, έχοντας λησμονήσει ότι η «νόσος» της φεουδαρχίας υπήρξε το κατ΄ εξοχήν ευλογημένο από τη χριστιανική εκκλησία κοινωνικοοικονομικό σύστημα, σε Δύση και Ανατολή.
Το θέμα μας όμως δεν είναι οι απόψεις του σεβασμιωτάτου- κυκλοφορούν άφθονες όμοιες και εκτός Ίντερνετ. Το θέμα μας είναι το ίδιο το Ίντερνετ και ο τρόπος διακίνησης ιδεών, πολύ παλιών, και προπαγάνδισης συγκεκριμένης ιδεολογίας μέσα απ΄ αυτό. Έχω ξαναγράψει μία μόνο φορά, με θέμα τον κίνδυνο να απομονωθούν από την κοινωνία, από τον έξω κόσμο, τα άτομα, νεαρά κατά κανόνα, που είναι «κολλημένα» με αυτό το μέσο. Γνωρίζω ότι αυτή η νέα τεχνολογική εφεύρεση μπορεί, με διαφορετική χρήση, να αναδειχθεί σε παγκόσμια τράπεζα γνώσεων, σε θησαυρό πληροφοριών. Με αυτή την πεποίθηση και επειδή μελετώ αυτόν τον καιρό τις διαδρομές της Μεγάλης Ιδέας αναζήτησα και στο Ίντερνετ πληροφορίες που θα μου χρησίμευαν. Και εφρικίασα. Το Ίντερνετ έχει, σε πολύ μεγάλο ποσοστό, καταληφθεί από ακροδεξιές, εθνικιστικές και αυτοαποκαλούμενες «πατριωτικές» ομάδες που διακινούν γνωστές σε εμάς τους παλαιούς ιδεολογίες του τύπου της χριστοδουλικής «κόκκινης μηλιάς»: «Επιθυμούμε να δούμε μια μέρα τη Γαλανόλευκη να κυματίζει στην Αγιασοφιά, θέλουμε ξανά η Αιωνία Πόλις των Κωνσταντίνων να γίνει πρωτεύουσα του Ελληνισμού, αλλά δεν λησμονούμε ότι αυτή τη στιγμή είμαστε σκλαβωμένοι μέσα στην ίδια την πρωτεύουσα του ελλαδικού κράτους, μέσα στην ίδια την Αθήνα! Είμαστε σκλαβωμένοι στις ίδιες μας τις γειτονιές από τις εκατοντάδες χιλιάδες ξένων εγκληματιών που κάποιοι μας έφεραν στην πατρίδα μας...».
Ακόμη χειρότερα είναι όμως τα πράγματα όταν η Μεγάλη Ιδέα αποκτά χαρακτηριστικά ακραίου ρατσισμού: «Η ολοκλήρωση της Μεγάλης Ιδέας... απαιτούμε την απέλαση των τουρκοειδών της Θράκης μας...». Θα μου πει ίσως κάποιος, γνωστά δεν είναι όλα αυτά; ασφαλώς. Δεν είναι αυτό το θέμα• και γνωστά είναι και ελεύθερος να τα πιστεύει είναι όποιος τα πιστεύει και δικαίωμά του είναι να τα προπαγανδίζει. Τα ερωτήματα που καταλήγει να είναι προβλήματα αρχίζουν από το μέσο που χρησιμοποιείται για την προπαγάνδισή τους. Γιατί το Ίντερνετ είναι ακόμη ένα μέσο αθέατο, δεν μπορούν όλοι να το δουν όπως την κρεμασμένη στα περίπτερα εφημερίδα, την εφημερίδα στο καφενείο του χωριού, την τηλεόραση• μικρό ποσοστό του πληθυσμού έχει πρόσβαση, σ΄ αυτό το οποίο απαιτεί και κάποιες τεχνικές γνώσεις για να βρεις τα κείμενα αυτά, δεν τα βρίσκεις πατώντας απλώς ένα κουμπί, όπως στο τηλεκοντρόλ.
Ένα άλλο πρόβλημα είναι η ανυπαρξία στο Ίντερνετ απόψεων εντελώς αντίθετων απ΄ αυτές που είδαμε πιο πάνω. Και βέβαια, το συνολικό ερώτημα είναι αν είναι δυνατό να θεσπιστούν κανόνες λειτουργίας των πολλαπλών και περίπλοκων χρήσεων αυτού του, κατά κάποιον τρόπο, κρυφού μέσου προπαγάνδισης. Και σκέφτομαι ότι, για να διασφαλιστεί η δημοκρατικότητα του Ίντερνετ, χωρίς να εμποδίζεται η ελευθερία της σκέψης και του λόγου, δεν υπάρχει άλλος τρόπος από τη δυνατότητα όλων να έχουν δικαίωμα χρήσης του. Από τη μετατροπή του δηλαδή σε «θεατό», σε «φανερό» μέσο.
Ο Βασίλης Κρεμμυδάς είναι ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών.
(από τα ΝΕΑ on-line)
Τι γνώμη έχεις για το παραπάνω;
Με τα γεγονότα σε Οσετία και Γεωργία οι επισημάνσεις σου -έχω γράψει κι εγώ ανάλογα, όπως και άλλοι- γίνονται πιο επίκαιρες και κάνουν επιτακτική την ανάγκη για ξεκάθαρη και επιδέξια πολιτική από τους εκκλησιαστικούς μας ηγέτες.
Φυσικά ο νέος αρχιεπίσκοπος έχει αποδείξει ότι είναι παντελώς ανίκανος για κάτι τέτοιο.
Δημοσίευση σχολίου