Τετάρτη, Οκτωβρίου 31, 2007

«Λαικά», ΑΛΛΟΥ λαού όμως ΚΟΥΤΟΡΝΙΘΙΑ!

Έκανα εχθές ζάππιγκ στην τηλεόραση. Δε συνηθίζω να βλέπω αηδίες. Με το που το γυρνάω βλέπω τον Φερεντίνο με μία γλάστρα. Ήτανε τα βραβεία Αρίων. Αφού η ξανθομαλούσα ημι-ηλίθια κάνει την κοτσάνα της και καρφώνει στον αέρα ότι την ερώτηση που της κάνει ο Φερεντίνος τη σκέφτηκε πριν την εκδήλωση, μου ήρθε να ξεράσω πάνω στο γυαλί... Ειλικρινά!

Η ερώτηση ήταν η εξής

- Ξέρεις (χαζούλα ομορφιά μου) τι σημαίνει η λέξη ΠΟΠ;

Η απάντηση, με επιτηδευμένο ύφος δασκάλας (είπαμε ότι "είχε ανοίξει το λεξικό")

- ΠΟΠ βγαίνει από το ΠΟΠΟΥΛΑΡ (πώς λεμε υδραγωγείο βγαίνει από το ύδωρ και τον αγωγό, ένα τέτοιο πράγμα δηλαδή)

πάμε παρακάτω

- ΠΟΠΟΥΛΑΡ σημαίνει δημοφιλής

- Δηλαδή «λαικό», άρα ΠΟΠ τραγούδια είναι τα λαικά τραγούδια, ας πούμε.

ΦΕΡΕΝΤΙΝΟΣ (αφού βοήθησε λίγο στα παραπάνω) -ΠΟΛΥ ΣΩΣΤΑ!

-Το βραβείο ΠΟΠ τραγουδιού λοιπόν θα δοθεί σε έναν από τους παρακάτω

(η συνέχεια δε μας ενδιαφέρει, προφανώς)

Εγώ όμως θα ήθελα να παρέμβω επ'αυτού και να βροντοφωνάξω στους απανταχού ΠΗΘΙΚΟΥΣ που ΜΑΙΜΟΥΔΙΖΟΥΝ μία γραικοαγγλική διάλεκτο και νομίζουν ότι κατάγονται δήθεν από αρχοντική και αυτοκρατορική γενιά (των Ελλήνων) το εξής

ΛΑΙΚΑ ΟΜΩΣ ΑΛΛΟΥ ΛΑΟΥ!!!

Ανόητα κουτορνίθια!

Αει σιχτίρ! (σωστότερα ελληνικά αυτά από το ΠΟΠ, παλιοβλαμμένοι)

Μαλακοβιόληδες λαιφστα(ι)λινιστές!

Α πα κα μπλουμ, σαχλοπίτουρα, μαιμουδολεβιέδες, κολοκυθοκεφτέδες της κακιάς ώρας

Επιτέλους σταματήστε να πηθικίζετε! Γίνετε άνθρωποι ρε γιατί ΕΣΕΙΣ φταίτε για το κατάντημά μας, που πας στα σχολεία (πχ του ανηψιού μου) και ξέρουν απέξω "τους στίχοι" (αλα Χάρρυ Κλυνν) του βασιλιά της ΠΟΠ Ρουβά, αλλά που το 1940 νομίζουν ότι είναι όνομα αρώματος, το 1821 όνομα μπύρας και πρόεδρος Δημοκρατίας ο Απόστολος Γκλέτσος.

Αει σιχτίρ!

Κοπροκατιμάδες.

Τά 'πα και ξεθύμανα...

Δευτέρα, Οκτωβρίου 22, 2007

Περί ΠΑΣΟΚ: «Είναι ευφυής, δεν είναι δικός μας»

Aπολαύστε τον Χρήστο Γιανναρά!

«Είναι ευφυής, δεν είναι δικός μας»

Tου Xρηστου Γιανναρα

Απαιδευσία σημαίνει κυρίως ανελευθερία. Τα ενστικτώδη αντανακλαστικά της αυτοσυντήρησης, της ηδονής, της κυριαρχίας εξουσιάζουν τον απαίδευτο άνθρωπο, συναισθηματικές προτεραιότητες και ψυχολογικά ορμέμφυτα παγιδεύουν την κρίση και τη βούληση, την ελευθερία του. Ο πεπαιδευμένος άνθρωπος είναι και ο περισσότερο ελεύθερος. Ναι, η άσκηση στη χρήση της γλώσσας, στον έλεγχο της λογικής σύνταξης, στη συλλογιστική συνέπεια, στη συγκρότηση επιχειρήματος, είναι ελευθερία από την αλογία, τη νομοτέλεια των ενστίκτων. Ο έμπειρος κριτικής ανάλυσης της πληροφορίας, του βιώματος ή της εικόνας, ο ικανός στη διάκριση των ποιοτήτων, ξέρει ότι ελευθερία δεν είναι η φενάκη να σου επιτρέπουν επιλογές. Παιδεία, μόρφωση, καλλιέργεια σημαίνει τη μετρητή απόσταση του ανθρώπου από την αλογία των ενστίκτων του, από την κτηνώδη φύση του.

Η κάποτε πολιτική Αριστερά πρέπει να είχε επίγνωση αυτού του δεδομένου. Και συνεισέφερε στην ιστορία της ανθρωπότητας, τη σάρκωση της επίγνωσης σε απαιτητό αίτημα: να εξαλειφθεί η απάνθρωπη απαιδευσία. Ο «αχαλίνωτος καπιταλισμός» του 19ου αιώνα είχε κάθε συμφέρον να παραμένουν οι μάζες απαίδευτες, ανίκανες για κριτική σκέψη, για γλωσσική έκφραση, για διάκριση ποιοτήτων. Επένδυε ο καπιταλισμός στη μειονεξία που συντηρεί την ανημπόρια, τον συμβιβασμό με τους ελάχιστους όρους επιβίωσης.

Σήμερα, η εικόνα μοιάζει να έχει αντιστραφεί: Οι επίγονοι της κάποτε Αριστεράς μεθοδεύουν και εκβιάζουν την παραμονή της παιδείας στο τέλμα, αποκαλύπτονται διαβρωμένοι από τις ίδιες ακριβώς σκοπιμότητες των άλλοτε εκπροσώπων του «αχαλίνωτου καπιταλισμού». Τότε η κτηνώδης απληστία της εργοδοσίας ήθελε το προλεταριάτο βυθισμένο στην ανημπόρια της απαιδευσίας, στην ενστικτώδη αναγκαιότητα της αυτοσυντήρησης, για να αντλεί φτηνό εργατικό δυναμικό. Σήμερα, η ψευδεπίγραφη Αριστερά στην Ελλάδα εξουδετερώνει κάθε ενδεχόμενο (σοβαρό ή ασόβαρο) αναβάθμισης της εκπαίδευσης, για να μπορεί να έχει σίγουρους τους προβατώδεις διαδηλωτές που αναμηρυκάζουν πειθήνια τον κρετινισμό της ντουντούκας, να έχει είλωτες αφισοκολλητές, οπαδούς παραιτημένους από τη σκέψη τους αφού το κόμμα σκέφτεται γι’ αυτούς.

Μπορεί οι προθέσεις των μπροστάρηδων της τάχα και Αριστεράς σήμερα να είναι ρητορικά εξιδανικευμένες (αυτοί δίδαξαν πρώτοι τις τεχνικές χειραγώγησης της μάζας με παραισθησιογόνες εντυπώσεις). Ομως, έμπρακτα βεβαιώνουν το ωμό τους συμφέρον να παραμένει ο λαός ευνουχισμένος από την απαιδευσία, την αγλωσσία, την ακρισία, την υπανάπτυξη της νοητικής και βουλητικής ικανότητας. Είναι το «πολιτικό» όπλο της σημερινής «Αριστεράς» η απαιδευσία της μάζας, το δήλωσαν αλαζονικά οι ηγήτορες στο (θλιβερού επαρχιωτισμού) προεκλογικό «ντιμπέιτ». Τι μας νοιάζει, είπαν, αν η Βουλή ψηφίζει νόμους, οι οπαδοί μας στους δρόμους καθορίζουν ποιος νόμος θα ισχύσει και ποιος όχι.

(Και αποκαλύφθηκε σε αυτήν την αθυροστομία πόσο γυμνή από κάθε εγγύηση προστασίας είναι η δημοκρατία στη χώρα μας: Ούτε οι παρόντες, κομματικοί αρχηγοί και δημοσιογράφοι, ούτε οι θεσμικά υπεύθυνοι λειτουργοί της Δικαιοσύνης τόλμησαν να υπερασπίσουν το πολίτευμα της χώρας από τον απερίφραστο φασισμό, που δηλώνει ότι με τη βία στους δρόμους θα ακυρώνει προγραμματικά τη λειτουργία του Κοινοβουλίου).

Αποκαλυπτικός είναι αυτές τις μέρες και ο τρόμος του σοσιαλεπώνυμου «κινήματος» (της ευρύτερης δηλαδή «Αριστεράς»), μπροστά στην ευφυΐα, στην ξεχωριστή καλλιέργεια. Η κομματική μάζα προκρίνει για μπροστάρη μάλλον τον κραυγαλέα μειονεκτικό, μια συμπαθή, αλλά δραματικά ανεπαρκή πολιτική παρουσία. Λένε καθαρά για τον αντίπαλο: «Είναι ευφυής, άρα δεν είναι δικός μας, δεν μπορεί τέτοιας οξύνοιας άνθρωπος να είναι αριστερός» – αριστερός θα πει πειθήνιος, με ευνουχισμένη σκέψη, κρίση, έκφραση. Βολεύεται λοιπόν το «κίνημα» με τον ολίγιστο, τον εξόφθαλμα ανεπιτήδειο, δεν νιώθει καταγέλαστο τον «αρχηγό» τον «ανορθούμενον επ’ άκρων ονύχων και τανυόμενον να φθάση εις ύψος και φανή και αυτός γίγας». Ο ευφυής φοβίζει, θα βάλει ψηλά τον πήχυ, θα κρίνει ικανότητες και ποιότητα. Προτιμότερος ο μειονεκτικός, που πασχίζει να μιμηθεί τον πατέρα του, έστω και αν ιδεολογικοπολιτικά βρίσκεται στους αντίποδές του.

Οι κατακτήσεις της άλλοτε Αριστεράς αποτελούν σήμερα κοινωνικό αυτονόητο, όχι όμως και συντελεσμένο κατόρθωμα. Η παιδεία, η μόρφωση, η καλλιέργεια –το πέρασμα από την αλογία των ορμεμφύτων στην ελευθερία της κοινωνίας των προσώπων– παραμένει για τον άνθρωπο ένα συνεχές άθλημα υπαρκτικής γνησιότητας, στόχος που μπορεί να τον φτάνουμε, αλλά ποτέ δεν τον εξαντλούμε. Γι’ αυτό και η άνοδος της κατά κεφαλήν καλλιέργειας, το «κοινωνικό» κράτος, κράτος δικαίου, κράτος πρόνοιας, συνεχίζει και θα συνεχίσει να είναι το καίριο πολιτικό ζητούμενο, το «νεύρο» της πολιτικής.

Στην ελληνική παράδοση η πολιτική ήταν συνειδητή αντιμαχία με την αλογία των ενστίκτων – τόσο με τον κτηνώδη εγωκεντρισμό της απληστίας όσο και με την τυφλή ορμή της αυτοσυντήρησης. Γι’ αυτό και παρέμενε η πολιτική μια δυναμική συνάρτηση της καλλιέργειας, της παιδείας. Και η πείρα βεβαιώνει πως αν παρακαμφθεί η προτεραιότητα της παιδείας και καλλιέργειας, αν υποκατασταθεί από το κενό ρητόρευμα και ιδιοτελή συνθηματολογία, τότε η αλογία μεταμφιέζει σε πολιτική τον χυδαίο ατομοκεντρισμό, την τυραννία που ασκούν οι αναιδείς (φασιστικής νοοτροπίας) μειοψηφίες.

Στα χρόνια του αχαλίνωτου καπιταλισμού, ο βυθισμός των μαζών στην απαιδευσία εξασφάλιζε την εξουσία στους λίγους μεγιστάνες του πλούτου. Σήμερα, ο εύκολος πλουτισμός και μαζί η μέθη της δημοσιότητας, η ηδονή της εξουσίας, δεν κερδίζονται στον αμείλικτο στίβο της επιχειρηματικής δραστηριότητας, κερδίζονται ασυγκρίτως ανετότερα στο παλκοσένικο της επαγγελματικής πολιτικής. Εκεί και χωρίς προσόντα, χωρίς κεφάλαιο εκκίνησης, μόνο με αδίστακτη θρασύτητα, ικανότητα να σπρώχνεις με τους αγκώνες για να απωθήσεις τους ανταγωνιστές και να βρεθείς μπροστά, κερδίζεις ζωή μυθικών ηγεμονικών απολαύσεων.

Τορπιλίζει μεθοδικά η φενακισμένη σήμερα Αριστερά όχι μόνο κάθε ενδεχόμενο να αποκτήσει η χώρα παιδεία, αλλά και κάθε πιθανότητα να λειτουργήσει αξιοκρατία στο κράτος, στα κόμματα, στην κοινωνία. Τορπιλίζει η «Αριστερά» κάθε δυνατότητα διάκρισης ποιοτήτων, κάθε προτεραιότητα γλωσσικής καλλιέργειας, κριτικής σκέψης, ορθολογικών κριτηρίων συνεννόησης.

Πέμπτη, Οκτωβρίου 18, 2007

Οι νεκροθάφτες της Κύπρου



Ο Θεός της Ελλάδας ενήργησε και έφυγαν από την εξουσία ο Κληρίδης το 2003, ο Σημίτης το Φεβρουάριο του 2004 και καθυστέρησε να αναλάβει η Ντόρα το ΥΠΕΞ λόγω Ολυμπιακών (μετά το Φθινόπωρο του 2004). Έτσι, άνοιξε ένα μικρό παραθυράκι για μία πολύ κρίσιμη περίοδο ολίγων μηνών και το τρίδυμο Παπαδόπουλου-Μολυβιάτη-Καραμανλή απέτρεψε την «πλεκτάνη Ανάν» όπως την αποκαλεί ο Χρήστος Γιανναράς. Τώρα, οι τρεις σωματοφύλακες του Γκανέζου δίπλα δίπλα, στην παρουσίαση του βιβλίου του πρώτου από τους τρεις εκφράζουν την κοινή τους άποψη, ότι αν ένας από τους τρεις παρέμενε ακόμα άμεσα ή έμμεσα στα πράγματα, θα είχαμε ήδη λύσει το Κυπριακό...

Απολαύστε τους!

Κυριακή, Οκτωβρίου 14, 2007

Βενιζέλος και Παπανδρέου

Μια στιγμή ρε παιδιά!

Λέει ο ΓΑΠ ότι χάσαμε στις εκλογές επειδή δεν έκανα ρήξεις, δηλαδή διαγραφές στελεχών, και τον πιστεύετε;

Δηλαδή υπήρξε έστω ένας ψηφοφόρος που ψήφισε κάποιο άλλο κόμμα στις εκλογές, ενώ θα ψήφιζε ΠΑΣΟΚ εάν ο αρχηγός του είχε λ.χ. διαγράψει τον Βενιζέλο ή κάποιο άλλο στέλεχος νωρίτερα;

Θα μας τρελλάνετε;

Δηλαδή ένα ΠΑΣΟΚ που θα προερχόταν από σειρά ρήξεων, διαγραφών, ανταρτών και έντονων εσωκομματικών προβλημάτων με την τελική επικυριαρχία ενός αρχηγού καθαρού από υπονομεύσεις και αντιδικίες με άλλα στελέχη (είναι προφανές πως όταν είσαι μόνος δεν έχει διαφωνίες με τον εαυτό σου), θα ήταν περισσότερο ελκυστικό στο μέσο ψηφοφόρο;

Κύριοι του ΠΑΣΟΚ και των γύρω χώρων καταλάβετε επιτέλους κάτι που ΟΛΟΙ οι υπόλοιποι το ξέρουμε από καιρό.

Ο ΓΑΠ ΔΕΝ ΤΡΑΒΑΕΙ!. Δεν τραβάει σε άλλους χώρους. Ειδικότερα δεν τραβάει στην αριστερά. Στην όποια κεντροαριστερά. Το παρελθόν του, οι απόψεις του, οι δημόσιες τοποθετήσεις του, και η συγκεκριμένη πολιτική του ως Υπουργός Εξωτερικών αλλά και οι σχέσεις του με φορείς πέραν του Ατλαντικού δεν τον κάνουν ελκυστικό πρωθυπουργό για τον μέσο κεντροαριστερό ψηφοφόρο. Η διεισδυτικότητά του στην κεντροαριστερά είναι μηδαμινή! Επιτέλους, πάρτε το χαμπάρι!

Προσέξτε, δεν λέω ότι δεν μπορεί να μιλήσει, ότι δεν μπορεί να συνεπάρει τα πλήθη, ότι δεν μπορεί να πείσει με το λόγο του. Αυτά είναι πράγματα που δεν τον κάνουν ελκυστικό στο λεγόμενο μεσαίο χώρο, τον οποίον έχει αρμέξει η Νέα Δημοκρατία λόγω αυτής της έλλειψης του ΓΑΠ.

Άρα ούτε την κεντροαριστερά μπορεί να πείσει ούτε τον απολίτικο μεσαίο χώρο. Βάλτε τους δίπλα δίπλα με τον Καραμανλή και δε χρειάζεται πολύ σκέψη για το ποιος είναι καλύτερος, ποιον εμπιστευόμαστε περισσότερο. Ως κοινωνία.

Καθαρά πράγματα.

Τι αλλαγές, τι σχεδιασμός πολιτικής, τι συμπάθεια επειδή ο άλλος (ο ΒΒ) είναι αλλαζόνας, τι "καλό παιδί", τι "γιος του μεγάλου αρχηγού μας", τι κουραφέξαλα είναι αυτά. Ο άνθρωπος ό,τι και να κάνει μια ζωή θα χάνει. Δεν έχει σημασία αν τον στηρίζει ο Πάγκαλος, ο Λαλιώτης, ο Ραγκούσης και δεν ξέρω γω ποιος άλλος.

Γι' αυτό και πήρε μόνο 38.1%. Το χαμηλότερο ποσοστό του ΠΑΣΟΚ τα τελευταία 30 χρόνια. Από το 1977 είχε να πάρει χαμηλότερο ποσοστό το κόμμα που κληρονόμησε.

Ούτε ο Σημίτης φταίει για το κατάντημα αυτό, ούτε κανείς άλλος. Στο κάτω κάτω ο ίδιος ο ΓΑΠ πήρε 40.8% το 2004. Δεν το πήρε ο Σημίτης. Το ΔΙΚΟ του ποσοστό έριξε.

Ενώ ο άλλος, ο ΒΒ, ασχέτως των απόψεών του, τουλάχιστον και να συνεπάρει τα πλήθη μπορεί, και αξιοπιστία δημοσίου λόγου εκπέμπει, και καλύτερες θέσεις έχει πάρει στο παρελθόν και μια χαρά άνθρωπος είναι, εκτός τζακιών, που παλεύει μόνος του έχοντας εργαστεί στο παρελθόν και πολύ σκληρά (δηλαδή δεν τα βρήκε όλα έτοιμα από γονείς κλπ), και θέληση έχει.

Τι άλλο θέλετε δηλαδή;

Επειδή τον στηρίζει το σύστημα Σημίτη, πάει να πει ότι είναι κακός. Τι να κάνουμε τώρα. Κάποιον έπρεπε να στηρίξει και ο Σημίτης. Να στήριζε τον ΓΑΠ; Δε θα βγει ο κλώνος του Σημίτη. Ο Βενιζέλος θα βγει. Δε θα κυβερνήσει αυτός που ψηφίζει τον αρχηγό. Ο αρχηγός θα κυβερνήσει (το κόμμα και ίσως τη χώρα).

Είναι προφανές τι πρέπει να κάνουν οι ΠΑΣΟΚοι στις 11 (και 18) Νοεμβρίου. Να ψηφίσουν Βενιζέλο.

Ας μην επηρεαστούν από τους εκδότες που στηρίζουν τον ΓΑΠ!

Δευτέρα, Οκτωβρίου 08, 2007

Αγωνία για τον Αρχιεπίσκοπο...

Κακά μαντάτα από Μαιάμι... Ας προσευχηθούμε υπέρ υγείας του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου ημών

Αντιγράφω από τη Ναυτεμπορική

http://www.naftemporiki.gr/news/static/07/10/08/1422479.htm

Δεν κατέστη δυνατή η ηπατική μεταμόσχευση στον Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο, καθώς διαπιστώθηκαν μεταστάσεις στην περιτοναϊκή κοιλότητα. Όπως δήλωσε ο ιατρός Ανδρέας Τζάκης, μετά την εξέλιξη αυτή ο Μακαριώτατος θα ακολουθήσει την ενδεικνυόμενη για την περίπτωση αυτή θεραπευτική αγωγή.

Ο κ. Τζάκης αναμένεται γύρω στις 9 το βράδυ (ώρα Ελλάδας) να ενημερώσει τους δημοσιογράφους για τους λόγους που δεν κατέστη δυνατό να πραγματοποιηθεί η μεταμόσχευση ήπατος στον Αρχιεπίσκοπο. Θα μιλήσει επίσης για τη θεραπευτική αγωγή που θα ακολουθήσει ο κ. Χριστόδουλος, κι αν αυτή πραγματοποιηθεί σε νοσοκομείο στο Μαϊάμι.

Μετά την πολύωρη επέμβαση, ο Αρχιεπίσκοπος βρίσκεται στο στάδιο της ανάνηψης και σύμφωνα με τους ιατρούς, η μορφή της θεραπείας θα εξαρτηθεί και από το αποτέλεσμα των βιοψιών.

Ακολουθεί η ανακοίνωση που εξέδωσε η Ιερά Σύνοδος:

«Την 7η Οκτωβρίου 2007 και περί τοπική ώρα Αμερικής 18:00, ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Χριστόδουλος εισήχθη στο Νοσοκομείο Jackson Memorial Hospital του Μαϊάμι, κατόπιν σχετικής ειδοποιήσεως του διακεκριμένου ιατρού κ. Ανδρέα Τζάκη, ότι ευρέθη συμβατό για τον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο μόσχευμα ήπατος.

»Μετά το πέρας της χειρουργικής επεμβάσεως ο κ. Τζάκης εδήλωσε περί του αποτελέσματος αυτής τα κάτωθι: “Η ηπατική μεταμόσχευση στον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο δεν κατέστη δυνατή, διότι διαπιστώθηκαν μεταστάσεις στην περιτοναϊκή κοιλότητα. Μετά την εξέλιξη αυτή ο Μακαριώτατος θα ακολουθήσει την ενδεικνυόμενη για την περίπτωση αυτή θεραπευτική αγωγή”».

Πέμπτη, Οκτωβρίου 04, 2007

Η γενιά των 400 ευρώ του ΣΥΝ

Επειδή ακούσαμε τον Πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ να μιλάει μετεκλογικά για τη νίκη ;της γενιάς των 400 ευρώτων νέων και των φοιτητών, αξίζει να αναφέρουμε μερικά πράγματα σχετικά με το παραμύθιασμα για το κόμμα που στην πιάτσα αναφέρεται ως Η Αριστερά των Cayene

Τα παρακάτω είναι επίσημα εκλογικά αποτελέσματα από την ιστοσελίδα του Υπ. Εσ., και αφορούν τα ποσοστά του Κόμματος σε μερικές από τις ¨λαϊκές¨ και φτωχές περιοχές της Αθήνας, όπου ως γνωστόν διαμένει η συμπαθής τάξη των νέων των 400 ευρώ και από όπου ο ΣΥΡΙΖΑ αντλεί τη μεγάλη μάζα των ψήφων:

ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΤΗΣ ΦΤΩΧΟΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ 400 ΕΥΡΩ / ΜΗΝΑ

ΔΗΜΟΣ ΦΙΛΟΘΕΗΣ - ΣΥΡΙΖΑ: 8,39%
ΔΗΜΟΣ ΨΥΧΙΚΟΥ - ΣΥΡΙΖΑ: 9,17%
ΔΗΜΟΣ ΝΕΟΥ ΨΥΧΙΚΟΥ - ΣΥΡΙΖΑ: 10,46%
ΔΗΜΟΣ ΚΗΦΙΣΙΑΣ - ΣΥΡΙΖΑ: 8,29%
ΔΗΜΟΣ ΝΕΑΣ ΣΜΥΡΝΗΣ - ΣΥΡΙΖΑ: 11,92%
ΔΗΜΟΣ Π. ΦΑΛΗΡΟΥ - ΣΥΡΙΖΑ: 8,93%
ΔΗΜΟΣ ΠΑΠΑΓΟΥ - ΣΥΡΙΖΑ: 8,65%
ΔΗΜΟΣ ΝΕΑΣ ΠΕΝΤΕΛΗΣ - ΣΥΡΙΖΑ: 13,81%
ΔΗΜΟΣ ΧΟΛΑΡΓΟΥ - ΣΥΡΙΖΑ: 11,38%
ΔΗΜΟΣ ΠΕΥΚΗΣ - ΣΥΡΙΖΑ: 10,85%

Οι περιοχές αυτές, γνωστές για το λαϊκό προφίλ των κατοίκων τους, έδωσαν στο κόμμα του κου Αλαβάνου ποσοστά υπερδιπλάσια σε σχέση με το πανελλαδικό του ποσοστό που ήταν 5,04%

Δυστυχώς, το παράδειγμα τους δεν ακολούθησαν άλλες περιοχές, που κατοικούνται από την ΑΡΧΟΥΣΑ ΤΑΞΗ και το ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟ:

ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΤΗΣ ΠΛΟΥΤΟΚΡΑΤΙΑΣ & ΤΗΣ ΑΡΧΟΥΣΑΣ ΤΑΞΗΣ (ενδεικτικά):

ΔΗΜΟΣ ΦΙΛΛΥΡΑΣ ΡΟΔΟΠΗΣ - ΣΥΡΙΖΑ: 0,55%
ΔΗΜΟΣ ΑΓΑΘΟΝΗΣΙΟΥ ΚΥΚΛΑΔΩΝ- ΣΥΡΙΖΑ: 0,68%
ΔΗΜΟΣ ΑΧΕΛΩΟΥ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ- ΣΥΡΙΖΑ: 0,97%
ΔΗΜΟΣ ΜΕΤΑΞΑΔΩΝ ΕΒΡΟΥ - ΣΥΡΙΖΑ: 1,27%

Γίνεται φανερό ότι η αντίδραση, το οικονομικό κατεστημένο και οι βολεμένοι αυτού του τόπου εμπόδισαν το κόμμα του κ. Αλαβάνου, που εκπροσωπεί τους άνεργους, τους νέους και τη φτώχεια της χώρας αυτής, να αποκτήσει ακόμα μεγαλύτερη εκλογική δύναμη.

Τετάρτη, Οκτωβρίου 03, 2007

Ο ρίψασπις εθνοπατριώτης

Δεν αρχίζει καλά το ΛΑΟΣ... Καθόλου καλά. Ορίστε παράδειγμα τώρα. Ο κοινοβουλευτικός του εκπρόσωπος Κ. Αιβαλιώτης είναι ...ρίψασπις!

Ετών 39, απέφυγε το στρατό ως τα τώρα όπως ο διάβολος το λιβάνι και τώρα ισχυρίζεται δημοσίως ότι θα κάνει κανονική και πλήρη θητεία (δωδεκάμηνη υποθέτω) από το 2008 την ίδια ώρα που θα είναι όχι μόνο βουλευτής, αλλά και κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος κόμματος!!!

http://www.enet.gr/online/online_text/c=110,id=58798816

Ποιον κοροιδεύετε ρε σεις; και σας ψήφισα κι όλας! ΟΥ ΡΕ ΑΙΒΑΛΙΩΤΗ!

4-6 Γερμανικό το πρωί και 10-12 στη Βουλή να σηκώνεις το χέρι για να πάρεις το λόγο;

Καραγκιόζηδες όλοι που πουλάτε πατριωτισμό εκ του ασφαλούς και εκ του μακρόθεν. Εμείς που πήγαμε 5 μήνες σε νησί δηλαδή κορόιδα είμαστε;

Αντε από δω πατριδοκάπηλοι. Καλά σας τα λένε οι αριστεροί.

Έπεσαν γρήγορα οι μάσκες. Λίγο τσίπα δεν έχουν ήθελα νά 'ξερα; ή μας περνάνε όλους για κορόιδα.